21 dhe 22 Tetor 2022 | Ora: 20:00
SKENA E TKOB
“Messa da Requiem” vjen në skenën e TKOB si një premierë absolute. Një vepër e cila për madhështinë muzikore duhet të jetë pjesë e një Teatri Kombëtar. Realizimi i kësaj vepre sjell në vëmëndjen e publikut muzikën sublime dhe ndër krijimet më magjepsëse të Verdit.
“Messa da Requiem” për nga forma muzikore e saj kërkon një orkestër dhe kor të madhë në numër dhe pikërisht për këtë arsye kjo vepër realizohet dhe në kuadër të bashkëpunimit me Filarmoninë e Kosovës duke bashkuar dy koret tona, atë të Tkob me korin e Kosovës. Gjithashtu dhe në orkestra simfonike do të ketë një bashkëpunim me Orkestrën e Radio Televizionit Shqiptar. I gjithë ky projekt realizohet dhe me mbështetjen e Vatikanit.
Kompozitor: Giuseppe Verdi
Dirigjent – Jacopo Sipari Di Pescasseroli
Kori i TKOB dhe Kori i Filarmonisë së Kosovës
Orkestra simfonike e TKOB dhe Orkestra e Radio Televizionit Shqiptar
Dirigjent Kori: Dritan Lumshi, Baki Jashari.
Solistët lirik – Eva Golemi, Ivana Hoxha, Andrea Vittorio De Campo
Koncertmaestër: Ingrid Pulizo, Thanas Paskali
Requiem i Verdit u kompozua pas një rekuiemi të shkruar për të nderuar vdekjen e kompozitorit të madh italian Gioachino Rossini për të cilin Verdi shkroi vetëm lëvizjen e fundit “Libera me”. Fatkeqësisht, për shkak të mungesës së popullaritetit, pjesa u braktis pas pesë shfaqjeve. Katër vjet më vonë, me vdekjen e autorit dhe mikut Alessandro Manzoni, Verdi filloi të shkruante veprën e tij, “Messa da Requiem” për përvjetorin e vdekjes së Manzonit, 22 maj 1874. Requiem i Verdit, si ai i shkruar prej tij më parë për Rossinin, është shkruar në shtatë lëvizje. Lëvizja e parë përmban tre seksione, “Requiem Aeternam”, “Te Decet Hymnus” dhe “Kyrie”, kompozimi fillon me një melodi të zymtë për harqje dhe kor.
Gjatë gjithë lëvizjes, energjia ndërtohet përmes polifonisë imituese (dy melodi të dallueshme të kombinuara) përpara se të kthehet në qetësi. Qetësia e lëvizjes së parë thyhet nga akordet e goditura nga orkestra e plotë e ndjekur nga një ansambël i furishëm tunxhi. E shoqëruar me harqje dhe instrumentet e drunjta, kjo shënon fillimin e lëvizjes së dytë dhe simbolit më të famshëm muzikor të vdekjes, “Dies Irae”.
Kori thërret për ditën e gjykimit që po afrohet dhe tmerrin që ajo sjell: Të përfaqësuar nga një fanfare e vetme trombash që më pas rritet në një ansambël të plotë trombash, të vdekurit thërrasin nga varret e tyre në ‘Tuba Mirum’. “Liber Scriptus” e sjell audiencën përmes një sërë emocionesh të gjalla, nga butësia e ëmbël deri tek pasioni i zjarrtë. Seksione të tjera të shquara përfshijnë “Rex Tremendae”, i cili krijon një ndjenjë të padenjësisë për të qenë përpara të plotfuqishmit dhe tenori solo në “Ingemisco”, i cili kërkon mëshirën e Zotit dhe u jep shpresë mëkatarëve. Lëvizja disi kaotike përfundon me një “amen” të fundit Sol mazhor, i cili “vjen si një bekim”
Lëvizja e tretë, “Offertorio”, këndohet nga kuarteti i solistëve vokal. Kjo lëvizje përshkruan të gjallët duke ofruar lutjet e tyre për të çliruar shpirtrat e të vdekurve besnikërisht. Bukuria, butësia dhe energjia ku tema e hapjes nga pjesa e parë rishfaqet në një moment qiellor. Lëvizja katër, ‘Sanctus’, është një fugë e ndarë me tetë pjesë në të cilën një fanfare e tunxhve shpall, “ai që vjen në emër të Zotit” dhe interpretohet nga një kor i dyfishuar.
Kontrasti i lëvizjes së pestë, “Agnus Dei”, fillon me një melodi të pashoqëruar të kënduar në oktava dhe kalohet mes solistëve dhe korit në tonalitete mazhore dhe minore përpara se të bashkohet përfundimisht me kontrapunk në orkestër. Drita e përjetshme evokohet nga ‘Lux Aeterna’ në lëvizjen e gjashtë. Pjesa përfundon me një kombinim të elementeve të këngës gregoriane dhe fugës baroke në “Libera Me” në të cilën rreshta nga lëvizjet e mëparshme janë shkrirë në kor. Pjesa përfundon me versionin e rishikuar të origjinalit “Libera Me” të shkruar për Rossinin, duke u lutur që të dënuarit të dorëzohen. Një akord paqësor Do mazhor i jep fund veprës masive.
Biletat shiten çdo ditë nga ora 10:00-14:00 dhe 16:00-20:00 në sportelin e TKOB.